"فرشتگان کاتب"/ همه ی سخنان آدمیان را رقیب و عتید ثبت میکنند
ابوامامه ، از پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم نقل کرده است که فرمود:
(فرشته چپ ، شش ساعت ، قلم از نوشتن عمل بنده خطاکار یا زشتکار باز نگاه دارد. پس چنان چه پشیمان شود و از خداى بخشش طلبد، آن را ننویسد، وگرنه یک گناه بر او نخواهد نوشت .) در روایت دیگر است : (فرشته جانب راست ، بر فرشته جانب چپ ، امیر است . پس چون بنده اى عملى نیک انجام دهد، هشت برابرش برایش بنویسد، و چون عملى زشت به انجام رساند و فرشته جانب چپ اراده کند که آن را بنویسد، فرشته جانب راست او را گوید: باز ایست ، و او هفت ساعت باز ایستد. اگر از خداوند طلب بخشش کند، بر او چیزى ننویسد، و چنانچه چنین نکند تنها یک عمل زشت بر او نوشته شود)
|
|
|
بدون شک خداوند قبل از هر کس، و بهتر از هر کس شاهد و ناظر اعمال آدمی است. ولی برای تأکید بیشتر و احساس مسئولیت فزونتر مراقبان زیادی گمارده است که یک گروه از آنها، همین فرشتگان هستند که شاهدان اعمال در دادگاه قیامت موسومند.
امّا چرا این فرشتگان را کرام الکاتبین میگویند، در جواب باید گفت:
1. توصیف فرشتگان به این صفت، باعث میشود تا انسانها بیشتر مراقب اعمال خویش باشند؛ زیرا هر قدر ناظر بر اعمال انسان، شخصیت والاتری باشد، انسان بیشتر از او ملاحظه میکند و از انجام گناه شرمندهتر میشود.
تعبیر به «کاتبین» در حقیقت تأکیدی است بر این معنی که آنها به حافظه قناعت نمیکنند، بلکه دقیقاً مینویسند و ثبت میکنند و به این ترتیب هرگز چیزی از آنها فوت نمیشود و صغیر و کبیر را ثبت میکنند.
2. یکی دیگر از کرامت فرشتگان این است که انسان اگر در ذهنش تصور و نیت عمل نیکی بیاید، ملائکه آن نیت و تصور را انجام شده تلقی می کند و مینویسند، میگوید ای کاش پول میداشتم بیمارستان یا جاده میساختم، امّا حالا ندارد.
با این قید که اگر داشت، همان نیت خیر او را به حساب او مینویسند، امّا اگر نیت گناه کند تا زمانی که انجام ندهد به حساب او منظور نمیکنند. هم چنین اگر عمل خیری انجام دهد، آن را ده برابر مینویسند.
3. کرامت دیگر ملائکه: اگر از ما یک گناه صادر شد، یک گناه بیشتر نمینویسند، و تا 7 ساعت مهلت میدهند شاید انسان استغفار کند و همان یکی را هم ننویسند.
رادیو قرآن، بهشت و جهنم
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. تفسیر نمونه، ج 26، ذیل آیات 10 تا 12 سوره انفطار، و ج 23 ذیل آیات 16و 17 سوره ق، و ج 12 ذیل آیات 47 تا 49 سوره کهف.
2. تفسیر المیزان، ج 13، ذیل آیات 47 تا 49 سوره کهف.
3. شاهدان اعمال، استاد توکل، نشر مشرقین، چ اول، تابستان 1380، از صفحه 157 تا 210