هوای بهشت چگونه است؟

 

نمی شود نعمتهای بهشت را با نعمتهای دنیا مقایسه کرد

قرآن درباره نعمتهای بهشت می فرماید:

فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزاءً بِما کانُوا یَعْمَلُونَ (سجده آیه 17)

هیچ کس نمى‏ داند چه پاداشهاى مهمّى که مایه روشنى چشمهاست براى آنها نهفته شده،

این پاداش کارهایى است که انجام مى‏ دادند

در حدیثی می خوانیم که:

«برای بندگانم در بهشت، چیزهایی را آماده کرده ام که

هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و

حتّی به قلب کسی هم خطور نکرده است.

(کنز العمال، ج 14، ص 455؛ بحارالانوار، ج 8، ص 191.)

درباره هوای بهشت در قرآن آمده است که:

نسیم بهشتى بسیار دلربا و ملایم است،

«لایَروْنَ فِیهَا شَمساً وَلا زَمهَرِیراً» «. سوره‏ انسان، آیه 13»

در بهشت، نه خورشیدى دیده مى‏ شود تا از گرمى آن ناراحت شوند و  هواى بسیار

سردى در کار است که از سرماى آن رنج ببرند.

در مورد هواى بهشت قرآن در آیات متعددی می فرماید

«جَنّاتٌ‏ تَجرِى مِن تَحتِهَا الانهار» (بقره آیه 25)

باغهایى از بهشت براى آنهاست که نهرها از زیر درختانش جاریست

در آیه ای دیگر می فرماید:

«فِى سِدرٍ مَخضُودٍ» واقعه 28

آنها در سایه درختان «سِدر» بى‏خار قرار دارند،

«وَ طَلحٍ مَنضُودٍ» واقعه آیه 29

و در سایه درخت «طلح» پربرگ [درختى خوشرنگ و خوشبو]،

خودتون دیگه حساب کنید که این هوا با وجود این درختان چقدر لطیف و ملایم است